De vierde week in Paramaribo!

Terwijl bijna heel Nederland Carnaval aan het vieren was, gingen Leslie en ik zwemmen in het zwembad Parima samen met Miertje en Nomafa. Het weer zat ons dit keer mee, hier hebben we dan ook volop van genoten. Dit was `s avonds ook zichtbaar. Die zelfde avond wilde ik op tijd naar bed, aangezien maandag het Kinderboekenfestival van start ging. De hele week zijn wij vrijwilliger geweest op het Kinderboekenfestival. Tijdens het Kinderboekenfestival helpen vrijwilligers uit Suriname, vrijwilligers uit het buitenland, stagiaires uit Suriname, maar dus ook stagiaires uit het buitenland. Er is van alles te doen. Er zijn verschillende tentjes waar ook verschillende activiteiten worden uitgevoerd, zoals: voorlezen, spelletjes, interview, knutselen en je kan boeken kopen. Deze activiteiten waren opgedeeld in de verschillende bouwen, onderbouw, middenbouw en bovenbouw. Maandag moesten wij ons om half 8 melden. We kregen een pakketje mee, met uitleg over het spel wat we de hele week zouden gaan spelen. Daarnaast kregen we een plattegrond waarop onze tent werd aangewezen. Met het pakketje gingen we op zoek naar onze tent “Toveren met taal”. Bij aankomst troffen we wat materiaal aan. Met deze materialen en de uitleg probeerden we duidelijkheid te krijgen over onze taak voor die week.
Om 8 uur klonk er door de microfoon dat iedereen zich moest melden. De week/dag werd geopend. De vlag werd gehesen tijdens het volkslied. Daarna werd er nog gebeden en klonk het Kinderboekenfestival lied over het terrein. Elke ochtend start trouwens op deze manier. Om half 9 kregen we onze eerste groep. De groepen bestonden vaak uit ongeveer 30 leerlingen, terwijl we er maar 20 stoelen hebben staan. Je kan het al bedenken, bij elkaar op de stoel, propje vol dus! Al snel hadden Leslie en ik in de gaten dat de opdrachten bij het spel veel te moeilijk waren voor de leerlingen. We hadden er dan nog niet veel plezier in. `s Avonds besloten we de opdrachten aan te passen op het niveau van de gemiddelde leerling die bij onze tent langs kwam. Dinsdag ging het al direct een stuk beter. Op zo`n ochtend zijn er 6 rondes van een half uur. Dinsdag zaten we helemaal vol, elk half uur waren we bezet. Om half 12 was de laatste ronde afgelopen. We hebben de spullen opgeruimd en zijn naar huis gegaan. `s Middags was ik helemaal kapot, ik heb eerst een middag dutje moeten doen. Woensdag ging op dezelfde wijze. Weer waren we elk half uur bezet. Echter troffen we `s ochtends in ons materialentasje een papier met huisregels aan. Hierop stond vermeld dat de tenthouders tot 1 uur in de tent moesten blijven wachten, tot alle leerlingen van het terrein af waren. Tja, wat moet je in anderhalf uur tijd doen? Leslie besloot alvast een dutje op de tafels te doen. Om half 1 kwam er iemand langs dat we wel naar huis mochten gaan. Donderdag besloten we aan te geven dat we al 2 dagen helemaal vol zaten en geen pauze hadden gehad. De organisatie had hier geen zicht op. Toch hadden we die dag maar 4 groepen, toeval? Of hebben ze iets met onze opmerking gedaan? De laatste dag hadden we weer 6 groepen. Het was een zware week, maar zeker een enorme ervaring met veel verschillende kinderen (zelfs speciaal onderwijs).
Vrijdagavond was het weer tijd om te gaan stappen met Miertje. Het was erg gezellig, dit was de volgende dag ook merkbaar. Die zaterdag heb ik door gebracht in mijn bed. `s Avonds zijn we met z`n vieren naar Zsa Zsa Zsu geweest. Zsa Zsa Zsu is een discotheek hier niet ver vandaan. Bij aankomst werd Niek direct aangesproken. Hij had een korte broek aan en mocht zo niet naar binnen. Niek en Leslie gingen naar huis en Sjoerd en ik bleven daar wachten. Er kwamen meiden voorbij met ontzettende korte broekjes, opmerkelijk was, dat deze meiden wel naar binnen mochten. Zondag ochtend besloten Leslie en ik de bonte was te gaan wassen. Met ons stapeltje kleren liepen we naar de wasmachine. Al 2 dagen kwam er een bijzondere lucht voorbij zetten. Dit roken we in de tuin, op het balkon … maar we wisten niet waar het vandaan kwam. Tot het moment dat Leslie en ik gingen wassen. Achter het washok zit een ruimte van de buurjongen (die momenteel in Nederland verblijft). Het was overduidelijk, de lucht kwam daar vandaan. We hadden het vermoeden dat er een dood dier zou liggen. Sjoerd hoorde onze bevindingen aan en ging met zijn zaklamp op pad om te kijken of hij iets kon zien. Hij zag iets liggen waar veel vliegen vandaan kwamen. We besloten de huisbaas te bellen, aangezien hij wel een sleutel heeft van deze ruimte. Hij was er al snel en konden gaan kijken of er iets zou liggen. Samen liepen we de ruimte binnen. En ja hoor, er lag een levenloze kat. De huisbaas was goed voorbereid, handschoentjes, vuilniszak, maskertje en een schop. Kortom, alle benodigdheden om het beestje te begraven. Sjoerd begon een gat te graven in de tuin. Ondertussen vertelde de huisbaas het verhaal dat hoort bij het Holi Phagwa feest, dat volgende week op het programma staat. Het beestje werd in een zak gedaan en begraven in de tuin. De huisbaas deed nog wat desinfecterend middel over de plek en ging toen ook naar huis.
Een uurtje later stond de taxi alweer voor de deur. We gingen een middagje zwemmen bij Parima. Morgen mogen we weer naar stage. Aangezien ik mij nog steeds niet helemaal fit voel, ga ik vanavond maar op tijd naar bed. Tot volgende week! Ohja, ondertussen zit de eerste maand er al op!